Ik vond dit zo'n mooi beeld, een prachtig veertje dat nog nét vast bleef zitten aan een grasspriet. Wachtend op een windvlaag om zich mee te laten voeren de lucht in. En waar naartoe?
Een mooie metafoor voor het leven. Herken je dat, dat je soms - onbewust - vasthoudt aan het 'oude vertrouwde', terwijl dat je eigenlijk geen échte voldoening of energie meer geeft? Maar je houdt eraan vast, omdat het vertrouwd en veilig voelt.
En wat als je los zou laten, en je mee zou laten voeren?!
Best spannend, en er komen misschien meteen allerlei vragen bij je op zoals 'hoe dan en waar begin ik?'
Heel herkenbaar hoor! Die vragen heb ik ook allemaal gehad en ik heb me toen gerealiseerd dat ik zo'n reis niet alleen kon maken. Ik had reisleiders nodig die mij hierbij konden begeleiden.
Heb je het gevoel dat je ook wel eens vastzit en even niet meer ziet hoe je hier weer uit kunt komen? Ik kan je hierbij begeleiden en je reisleider zijn.
Stuur me een mailtje en ik zoek contact met je!