Laatst wandelde ik een rondje terwijl de avondzon prachtig scheen over dit aardappelveld waar ik toen deze foto van maakte. Een mooi beeld, met donkere en lichte bedden, die aan de horizon weer samensmelten.
Als ik naar zo'n foto kijk, schieten allerlei gedachten door m'n hoofd, die ik graag met je wil delen.
'T Het nog nooit, nog nooit zo donker west
Of 't wer altied wel weer licht', zong Ede Staal in een van zijn liederen.
Het voelt misschien als een cliché, of misschien voelt het als 'ja, ja, lekker makkelijk' als je dit hoort of wanneer dit tegen je wordt gezegd...
En toch..., Het klopt. Het 'enige' wat jij kunt en hoeft te doen, is het perspectief van waaruit je naar je eigen donkere situatie kijkt, te veranderen.
Ik hoor je denken, maar HOE dan?!
En dat kan ook best lastig zijn, weet ik uit ervaring. Je gedachten gaan met je aan de haal, ze vinden overal van alles van en je blijft in een donkere spiraal van gedachten hangen.
Wanneer het je lukt je gedachten los te laten, vanuit een ander perspectief naar de situatie te kijken én daardoor weer mogelijkheden te zien, voel je jezelf al weer een stuk lichter en komt de zon weer in je leven terug.
En het is heel krachtig en moedig wanneer je jezelf toestaat hier hulp bij te vragen. Je te realiseren dat je er niet alleen voor staat. Ook ik heb het donker gevoeld en ben dankbaar en blij met de hulp die ik heb gehad om de kracht en het licht in mezelf weer te vinden. En nu ben ik er voor jou, om je te begeleiden om weer in je eigen kracht te komen zodat jij het licht in je leven weer gaat zien.
Graag nodig ik je uit vrijblijvend contact met me op te nemen voor een kennismakingsgesprek.